മുറിഞ്ഞ സ്വപ്നം

ഞാനിന്നുമുറങ്ങുന്നു
സ്വപനങ്ങള്‍ നീലതേയ്ച്ച
എന്റെ വെള്ളക്കുപ്പായത്തില്‍
മെല്ലെ....ചരിഞ്ഞ് കിടന്ന്...

ഇടക്ക് എവിടെന്നിന്നോ
ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന മുറവിളി...

അടുക്കണമത്രേ...
വെടുപ്പാക്കണമത്രേ....
ദൃശ്യഭാഷ്യങ്ങളുടെ ഫൈലുകള്‍...

ഓപ്പറേറ്റിംഗ്് സിസ്റ്റം സ്ലോ...
ഫൈല്‍ ഷേയര്‍ ആണുപോലും...

നിറങ്ങള്‍ മങ്ങുന്നു...
ആരവങ്ങള്‍...., രോദനങ്ങള്‍....
അനുഭവസാക്ഷ്യങ്ങള്‍....

എന്‍ഡോസള്‍ഫാനും ഉടമസ്ഥതയും...
കാലത്തനോപ്പം വളരുന്ന തലയും...
ഉറങ്ങുമ്പോഴും അടയാത്ത മിഴികളും...
ചിരി വൈകൃതമാക്കുന്ന നിഷ്കളങ്ക മുഖവും...
ചരിഞ്ഞിരിക്കാന്‍ മത്സരിക്കുന്ന വാര്‍ത്താവതാരണവും...

പിന്നെ ഒരുമധുര സംഗീതം..
വിവാഹമാണത്രെ...
ഒരുമിച്ച് ചുബിച്ച്...
പുഞ്ചിരിച്ചവര്‍ക്കൊപ്പം..
പാപ്പരാസികളുടെ ഉണര്‍ന്ന ക്യാമറകളും.

വീണ്ടും... ഞാനെന്റെ സ്വപ്നത്തിലേക്ക്...
അവന്റെ പുഞ്ചിരിയും....
എന്നെ കോതിപ്പിക്കുന്ന അവന്റെ ചുടും...

അയ്യോ... പോയി....
വീണ്ടും റിലെ ഔട്ട്..

അണ്ണാഹസ്സാരയോ... കിരണ്‍ബേഡിയോ....
പിന്‍സ്‌റ്റേജില്‍ തൊഗാഡിയയുടെ പ്രസംഗത്തിന്റെ മാറ്റോലി...
പൊയ്കണ്ണുമായി ലാദന്‍...
തോക്കുമായി ഒബാമ...
ആരാണ് തീവ്രവാദി?
വീണ്ടും ഫൈല്‍ ക്യുവില്‍ എന്റെ ചിത്രം..
ബെല്‍ട്ട് തേടുകയാണ്...
പെന്‍സിലെവിടെ? ടി. വി. ഓഫ് ചെയ്യടി....

ഓ!മെബൈലില്‍ പകലിന്റെ സ്‌കൂള്‍ ബെല്‍...
ഞാനുണര്‍ന്നു...
സ്വപ്‌നങ്ങളില്ലാത്ത ലോകത്തേക്ക്...
ഒരു നെടുവീര്‍പ്പ് ബാക്കിനിര്‍ത്തി!

എന്നു കാണും... ഞാന്‍ എന്റെ മുറിഞ്ഞ സ്വപ്്‌നം...
മുഴുവനായി...

കാത്തിരിക്കാം....
ഇനി ഒരു രാവിന്റെ അഗാധതകളില്‍....

സന്ധ്യ