കാത്തുകാത്തിങ്ങനെ കാത്തിരിക്കുമ്പോള്‍
കാണുന്നു ഞാനെന്നെ നീ മാത്രമായ്
കണ്ടുകണ്ടങ്ങനെ കൊയ്യ്തെടുക്കുമ്പോള്‍
കാണുന്നിതോ നിന്നെ ഞാന്‍ മാത്രമായ്
അപ്പോ....ആരാണ് ഞാന്‍?
ഞാനോ നീയോ??
Friday, December 30, 2011
Friday, December 23, 2011
ഞാനെന്തുവേണ്ടൂ.....
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു നീ മാഞ്ഞിടുന്നു.
പൊട്ടാത്ത വള്ളിയാല്‍ കെട്ടിയെന്നാലോ
പട്ടം കണക്കവേ പാഞ്ഞിടുന്നു.
കണ്ണിമചിമ്മാതെ കാത്തിരുന്നാലോ
കണ്ണേറെറിഞ്ഞു നീ വന്നിടുന്നു
കാര്‍മുകില്‍ കണ്ടുഞാന്‍ ഹരംപിടിച്ചെന്നാല്‍
കൃഷ്ണമൃഗം പോല്‍ കുതിച്ചിടുന്നു.
അരുതെന്നു ചൊല്ലി ഞാന്‍ പുറകേ..പിടിച്ചാല്‍
പുതുമഴ പെയ്തുനീ തോര്‍ന്നിടുന്നു
എതാണ് ശ്രേഷ്ഠമെന്നറിയാതെ ഞാനാ
മണ്ണോട് ചേര്‍ന്നങ്ങു ചാഞ്ഞിടുന്നു.
എന്തുണ്ടു വേണ്ടൂ നീ ചാരത്തണയുവാന്‍
അതറിയാതെ ഞാനിന്നു കാത്തുനില്‍പ്പു...
നിന്‍ കാവ്യമഞ്ഞിന്‍ ഇലപൊഴിച്ചീടുമീ
ആദ്രമാം ശിശിരത്തിന്‍ കാവ്യഭൂവില്‍
ഞാനോ... നീയോ...
എന്‍ നീലനയത്തിനാഴം തീരഞ്ഞിടും
നിന്നെ എന്‍ സ്നേഹതടവിലാക്കാന്‍
എന്തിന്നെനിക്കൊരു മിന്നി തിളങ്ങിടും
പൊന്‍ജ്വാല പോലൊരു വജ്രായുധം
അ‍ഞ്ജനമെഴുതാതെ കണ്‍കോണെഴുതിടും
എന്‍ കണ്ണിമപോലുമേ ധാരാളം
എന്നിട്ടും നീ എന്നെ ചൊല്ലി വിളിക്കുന്നു
ദൂര്‍ബല... ദൂര്‍ബല... എന്ന് തന്നെ...
എന്‍ കൈപിടിക്കാതെ കടക്കുവാനാവില്ല
ജീവിത പന്ഥാവിന്‍ കനല്‍വഴികള്‍
ആണയിട്ടോതുന്നു പലവുരു നീയതു
നിന്‍മനദേവാലയ അള്‍ത്താരയില്‍
എന്നിട്ടും നീ എന്നെ ചൊല്ലി വിളിക്കുന്നു
ദൂര്‍ബല... ദൂര്‍ബല... എന്ന് തന്നെ...
നിന്‍ ജീവതാളം പിഴക്കാതെ കാക്കുവാന്‍
നിന്‍ ചര്യതെല്ലുമേ തെറ്റാതെ നോക്കുവാന്‍
അമ്മയോ, പെങ്ങളൊ, പത്നിയോ എന്നപോല്‍
വേണമീ ഞാന്‍ നിന്‍ കാവലാളായി
എന്നിട്ടും നീ എന്നെ ചൊല്ലി വിളിക്കുന്നു
ദൂര്‍ബല... ദൂര്‍ബല... എന്ന് തന്നെ...
ക്ഷിപ്രപ്രസാദിയും കോപിയുമായനിന്‍
മനോരഥത്തെ പാട്ടിലാക്കാന്‍
വേണം നിനക്കെന്റെ വേദാന്തമോതുമെന്‍
ജ്ഞാനോധയത്തിന്‍ സ്നേഹസ്പര്‍‍ശം
എന്നിട്ടും നീ എന്നെ ചൊല്ലി വിളിക്കുന്നു
ദൂര്‍ബല... ദൂര്‍ബല... എന്ന് തന്നെ...
എങ്കിലും...
മഴവില്ലിന് ഏഴു നിറമെന്ന്...,
ഞാന്‍ മൂന്നേ കണ്ടുള്ളു..
ബാക്കി ആരും കാണാതെ വരച്ചുചേര്‍ത്തു;
എങ്കിലും...
മനോഹരമെന്ന് ഇന്നലെയാണ് തോന്നിയത്
അതിന്റെ വളവിനാണ് ഭംഗി
നിന്‍രെ വാരിയെല്ല് പോലെ...
ആകാശം നക്ഷത്രങ്ങള്‍ വാടകയ്ക്ക് നല്കുന്നെന്ന്...
രണ്ടെണ്ണത്തിന് ഞാനും ചോദിച്ചു...
മേഘം നിഷ്‌കരുണം കൈകൂലി മടക്കി
എനിക്കുള്ളത് നിന്‍രെ കണ്ണുകളാണത്ര...
എന്ക്കു മാത്രമായി ഒരു പൂഴയുണ്ടോ?
ഒരുറവ മതിയെങ്കില്‍ ആവാമെന്ന് മഴ
പക്ഷെ... അതിന്
എനിക്കെത്താത്ത
നിന്റെ നുണകുഴിയുടെ അഗാതത
പ്രണയം ചേര്‍ത്തു ശ്വസിച്ചാല്‍
മരിക്കാതിരിക്കുമോ?
എങ്കില്‍ നിന്നെ മണക്കാമായിരുന്നു
നിന്റെ വിയര്‍പ്പിന്
പ്രണയത്തിന്റെ ചൂര്....
എങ്കിലും...
ഒരു മഴക്കാലം
ഞാന്‍ ശ്വാസംമുട്ടി മരിക്കും... ഉറപ്പ്...
Monday, December 12, 2011
എന്തേ... ഇങ്ങനെ?
എന്തേ.. ഇങ്ങനെ?
നിന്നെ ഒന്നു തൊടണമെന്നേയുള്ളു...
ഒരു നിഴലകലത്തിലെ
പൂമ്പാറ്റപോലെ....
നിന്നെ ഒന്നു കേള്‍ക്കണമെന്നേയുള്ളു...
ഒരു ചെവിയകലത്തിലെ
ചിറകടിപോലെ...
നിന്നെ ഒന്നു കാണണമെന്നേയുള്ളു...
എന്‍ മിഴിതുമ്പിലെ
മനമഞ്ഞുപോലെ....
എന്നിട്ടും എന്തേ... ഇങ്ങനെ?
Tuesday, July 19, 2011
മുറിഞ്ഞ സ്വപ്നം
ഞാനിന്നുമുറങ്ങുന്നു
സ്വപനങ്ങള്‍ നീലതേയ്ച്ച
എന്റെ വെള്ളക്കുപ്പായത്തില്‍
മെല്ലെ....ചരിഞ്ഞ് കിടന്ന്...
ഇടക്ക് എവിടെന്നിന്നോ
ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന മുറവിളി...
അടുക്കണമത്രേ...
വെടുപ്പാക്കണമത്രേ....
ദൃശ്യഭാഷ്യങ്ങളുടെ ഫൈലുകള്‍...
ഓപ്പറേറ്റിംഗ്് സിസ്റ്റം സ്ലോ...
ഫൈല്‍ ഷേയര്‍ ആണുപോലും...
നിറങ്ങള്‍ മങ്ങുന്നു...
ആരവങ്ങള്‍...., രോദനങ്ങള്‍....
അനുഭവസാക്ഷ്യങ്ങള്‍....
എന്‍ഡോസള്‍ഫാനും ഉടമസ്ഥതയും...
കാലത്തനോപ്പം വളരുന്ന തലയും...
ഉറങ്ങുമ്പോഴും അടയാത്ത മിഴികളും...
ചിരി വൈകൃതമാക്കുന്ന നിഷ്കളങ്ക മുഖവും...
ചരിഞ്ഞിരിക്കാന്‍ മത്സരിക്കുന്ന വാര്‍ത്താവതാരണവും...
പിന്നെ ഒരുമധുര സംഗീതം..
വിവാഹമാണത്രെ...
ഒരുമിച്ച് ചുബിച്ച്...
പുഞ്ചിരിച്ചവര്‍ക്കൊപ്പം..
പാപ്പരാസികളുടെ ഉണര്‍ന്ന ക്യാമറകളും.
വീണ്ടും... ഞാനെന്റെ സ്വപ്നത്തിലേക്ക്...
അവന്റെ പുഞ്ചിരിയും....
എന്നെ കോതിപ്പിക്കുന്ന അവന്റെ ചുടും...
അയ്യോ... പോയി....
വീണ്ടും റിലെ ഔട്ട്..
അണ്ണാഹസ്സാരയോ... കിരണ്‍ബേഡിയോ....
പിന്‍സ്‌റ്റേജില്‍ തൊഗാഡിയയുടെ പ്രസംഗത്തിന്റെ മാറ്റോലി...
പൊയ്കണ്ണുമായി ലാദന്‍...
തോക്കുമായി ഒബാമ...
ആരാണ് തീവ്രവാദി?
വീണ്ടും ഫൈല്‍ ക്യുവില്‍ എന്റെ ചിത്രം..
ബെല്‍ട്ട് തേടുകയാണ്...
പെന്‍സിലെവിടെ? ടി. വി. ഓഫ് ചെയ്യടി....
ഓ!മെബൈലില്‍ പകലിന്റെ സ്‌കൂള്‍ ബെല്‍...
ഞാനുണര്‍ന്നു...
സ്വപ്‌നങ്ങളില്ലാത്ത ലോകത്തേക്ക്...
ഒരു നെടുവീര്‍പ്പ് ബാക്കിനിര്‍ത്തി!
എന്നു കാണും... ഞാന്‍ എന്റെ മുറിഞ്ഞ സ്വപ്്‌നം...
മുഴുവനായി...
കാത്തിരിക്കാം....
ഇനി ഒരു രാവിന്റെ അഗാധതകളില്‍....
സന്ധ്യ
Monday, July 11, 2011
ധനസഹായം
ഇരക്ക് ധനസഹായം!
തുകനിര്‍ണ്ണയം കഠിനം തന്നെ!!
പ്രായം അറിയണം!
കീഴ്ചുണ്ടിലെ പല്ലുളിയുടെ ആഴമറിയണം!
ഉടഞ്ഞമുലകളിലെ നഖപാടെണ്ണണം!
ഇടുപ്പെല്ലിന്റെ തകര്‍ച്ചയറിയണം!
വ്രണസ്രവമാപിനിയുടെ കൃത്യതയറിയണം!
അയ്യോ തീര്‍ന്നില്ല കേട്ടോ....
സമനിലക്കുമുണ്ട് നിശ്ചിത ഗ്രേഡിംഗ്!
തോണ്ടിയാലോന്ന്!
ഇടുപ്പെല്ലിന്റെ തേയ്മാനത്തിന് രണ്ട്!
4വയസ്സ്‌കാരിക്ക് മൂൂൂൂൂൂൂൂൂൂൂൂൂന്ന്!!!
ചത്താലോ? ആവോ?
ആശ്രിതര്‍ക്കെന്തെങ്കിലും വേണ്ടതല്ലെ?
അതു സമരപന്തലില്‍ പ്രഖ്യാപിക്കുമത്രെ!!
കഷ്ടം! സൗമ്യ പോയല്ലോ...
കുഞ്ഞ് പൊത്തിലും ചീഞ്ഞു...
ഇല്ലേല്‍ നിറഞ്ഞ സദസ്സില്‍
പദ്ധതി ഉദ്ഘാടനം പൊടിപൊടിച്ചേനെ
ഒരു പച്ചചിരിയില്‍ പച്ചതോപ്പിയും വച്ച്
പിഞ്ചുകുഞ്ഞിന്റെ കയ്യില്‍
ഒരുകെട്ട് പച്ചനോട്ട്!!
അല്ലപിന്നെ!!
അയ്യോ.....നോട്ടുകെട്ടിലെ ഗാന്ധിക്ക് കണ്ണില്ലേ?
കറുത്ത ഓട്ടയോ?
ഓട്ടനോട്ടിന് പകരം കിട്ടിയതോ...
ഒരൂരൂപ കഞ്ഞി!!
വ്വോ.......... വ്വോ............................
ഇനിയോരക്ഷരം വയ്യ!
ഓക്കാനിച്ചു വയ്യ!!!!!!!!
സന്ധ്യ
Subscribe to:
Posts (Atom)